Op stap met Fotostetica

Vanochtend was het vroeg uit de veren geblazen want na een lange rit van ruim 2 uur arriveerden vriend/collega fotograaf Harald Pijnenburg (van Fotostetica) en ik pas op onze locatie. Harald vroeg of ik hem kon assisteren bij een grote fotoklus waarbij er diverse onderwerpen binnen een relatief zeer kort tijdsbestek moesten worden afgehandeld. Deze onderwerpen vereisten ook nog eens verschillende disciplines in de fotografie. Harald hield zich bezig met het vastleggen van fraaie actieportretten (met behulp van flitsers – strobist) en ik heb voor hem het interieur- en exterieur vastgelegd van onze locatie in HDR (Daarbij kon ik voor het eerst m'n nieuwe Nikon D3s mooi uitproberen...yesss). Hierbij wat resultaten:

hieronder een niet HDR:

...en nog wat backstage foto's

Switching van Canon -> Nikon

Sommigen hadden het misschien al gehoord in de wandelgangen...de geruchten, zijn ze nou waar of niet...heeft ie het nou echt gedaan? Nee, dat zal vast een grap zijn! Zo istie ooki wel...maar beste mensen het klopt! De geruchten zijn waar! Het is de waarheid...

FotoCreatives is overgestapt van Canon Naar Nikon! Nadat ik al de nodige Nikon objectieven had verzameld heb ik gisteren mijn nieuwe aanwinst mogen ontvangen de Nikon D3s!

Het is echt een 'beest' van een machine die alle huidige werkzaamheden naar een nog hoger kwaliteitsniveau moet brengen. Dus interieurfotografie, bruiloftfotografie en natuurfotografie. Ik hoop hier veel plezier aan te mogen beleven. Voor degenen die niet weten hoe dit nieuwe paradepaardje eruit ziet, hierbij een foto:

Fotografica 2010

Doesburg 22 augustus, samen met collega/vriend fotograaf Harald Pijnenburg ben ik op stap geweest. Deze keer weer eens naar de Fotografica. Het begint zo onderhand al bijna een traditie te worden. Het weer was (zoals altijd) uitstekend voor dit grootse openlucht event. Uit alle streken (en verschillende landen) waren de fotofreaks gekomen om hun spullen te verkopen en nieuwe 'oude' spullen terug te kopen. Wat een historie vind je hier toch. Je kunt toch haast niet meer geloven dat we ooit analoog hebben gefotografeerd...daarom is het denk ik ook zo mooi om te zien waar onze roots liggen in de fotografie. Dat kun je hier pas goed ervaren! Voor mij hebben die 'oude' platen nog altijd iets magisch, een bepaalde zachtheid in licht, contrast en nuance. Zo moeilijk uit te leggen maar het woord waar ik altijd op terecht kom is bezieling. Onze huidige digitale platen zijn meestal zo hard als het gaat om scherpte, contrast en kleur. Een foto mag best zacht zijn en hoeft niet perse superscherp en mega contrastrijk te zijn. Ik weet nog goed dat er in mijn oude Minolta X-700 maar één lichtmeetcel zat die globaal het licht meette. Tegenwoordig heb je al 64 zones in drie lagen die je geavanceerd kunt opdelen in subzones en dan nog zijn de foto's niet zo goed als toen! We zijn er nog lang niet met onze digitale fotografie....slechts op weg ;-) Afin, we hebben heerlijk rond gelopen, nostalgie opgesnoven, objectieven bekeken onder het genot van een cappuccinootje en een een bevroren appelpunt. Deze dag is weer helemaal geslaagd.

Dagje Gersloot (Friesland)

Gisteren heb ik een heerlijke dag mogen beleven toen ik naar (vriend/collega) Hans van Sterkenburg ben geweest. We hebben elkaar destijds tijdens een van mijn workshops (HDR fotografie) leren kennen en toen zat er gelijk een klik. Na af en toe eens wat contact te hebben gehad via e-mail en telefoon, nodigde Hans mij gisteren uit om naar Gersloot te komen. De auto vol gegooid met camera's en toebehoren en op weg naar het hoge Noorden. Daar hebben we elkaars prachtige verhalen aangehoord, veel over fotografie gekletst en een hoop inspiratie opgedaan. Daarna zijn we kort de natuur (De Deelen) in geweest om de omgeving wat te bekijken. We hebben afgesproken om de volgende keer dit schitterende natuurgebeid wandelend beter te gaan verkennen. Hierna zijn we naar Leeuwarden gereden om een fotoexpositie te bekijken van de Belgische fotograaf Stephan Vanfleteren om zijn prachtige zwart/wit portretten en landschappen te bekijken over Friesland. Tijdens de wandeling van de parkeergarage naar het museum heb ik zelf ook nog even wat plaatjes geschoten met de 50mm f/1.4. Na een heerlijke hapje gegeten te hebben bij de Koperen Tuin ben ik moe maar zeer voldaan weer huiswaarts gereden en kijk terug op een fantastische dag! Hans bedankt voor alles!

Spannende afwisseling

Wat een heerlijk afwisselend werk heb ik toch! Toch? Nadat ik aan het begin van de week allerlei (nieuw)bouwprojecten stond te fotograferen was het vandaag weer totaal anders. Eerst een portret geschoten van een 'nieuwe' werknemer bij mijn makelaar.

Daarna door om een 'oud' nieuw gerestaureerd pand te fotograferen. De buitenkant van dit herenhuis is prachtig opgeknapt dit in tegenstelling tot de binnenkant. Deze mag door de nieuwe eigenaar volledig naar eigen smaak en inzicht worden aangepast, opgeknapt en worden ingericht. Bij binnenkomst viel ik al zowat in een diepe kelder…hmmm…toch maar even wezen kijken onder de grond. Via een steile ladder naar beneden. Wat een prachtige gewelven met spannende nisjes…en dan ineens zo'n onverwachte hand op je schouder ;-) Daarna via een losse en gammele ladder (waarvan enkele treden ontbraken) omhoog naar de volgende etage…met in één hand je zware statief met camera en toebehoren en de andere hand krampachtig de ladder vasthoudend. Vergis je niet dit zijn hoge kamers dus je bent zo een meter of vijf/zes hoger (niet fijn voor iemand met hoogtevrees). Bovenaan bij aankomst ontbrak een stuk vloer en dus lagen er een paar losse balken overheen…waarbij je links en rechts erlangs naar beneden kon kijken…slik! Vervolgens ben ik met fikse zweethanden en een verhoogde hartslag de lege ruimtes boven gaan fotograferen. Hierbij kon ik door tig kieren en gaten in de vloer, meters diep naar beneden kijken en bekroop mij het gevoel dat de planken het elk moment konden begeven. Deze bogen nogal door toen ik er over heenliep. Ik weet niet wat ik daar allemaal gefotografeerd hebt (overlevingsmodus stond aan ;-). Poeh…ik wilde maar één ding en dat was naar beneden. Eenmaal beneden aangekomen alle foto’s bekeken en bleken prima! Hopelijk is de volgende fotoshoot weer op ‘aards’ niveau!

Nieuwbouw

Deze week staat bijna volledig in het teken van nieuwbouw fotografie. Door een grote bouwonderneming en verschillende makelaars ben ik gevraagd een aantal foto's te schieten van hun nieuwe projecten. Het werd een echte uitdaging (zoals altijd ;-) Het eerste project ging om het Lookwartier in Doetinchem. Daar staan (gelegen aan een smal straatje) hele leuke, kleurrijke en hoge woningen. Precies tegenover deze woningen is de bouw nog volop aan de gang en is het dus één grote bouwput. Om deze smalle hoge woningen toch goed op de foto te kunnen krijgen moest ik zover naar achteren gaan staan dat ik vast tegen het hek stond van het bouwterrein...dat was nog niet genoeg...dusss moest ik het bouwterrein maar op! Zo heb ik mijzelf tussen allerlei steigers en op allerlei verdiepingen geworsteld om alles er goed op te krijgen. De marge die ik daarbij had was erg klein omdat ik ook nog over de afzetting heen moest fotograferen. Daarom kwam de hoogtemast goed van pas! Of dat dit al niet uitdagend genoeg was moest ik me ook nog eens een slag in de rondte retoucheren omdat er op alle ramen van die 'makelaarsbordjes' zaten...muurvast! Zelfs met m'n McGyver mes kreeg ik ze niet los. Daarna in dat zelfde straatje nog een prachtige modelwoning gefotografeerd (allemaal in HDR).

Vandaag zat ik op een ander bouwproject genaamd Solaris in Dieren. Dit luxueuze appartementen-complex heeft werkelijk een schitterend uitzicht over de IJssel. Ik heb me daar uren vermaakt (ok, ook omdat ik meteen verdwaald was en de plattegrond niet begreep). Nadat ik de hulptroepen had ingeschakeld ging het beter. Er staan natuurlijk nog geen nummers vermeld op de appartementen...dus is het even zoeken geblazen. Zo heb ik weer even de sfeer mogen proeven op de bouw!

Time-lapse

Misschien hebben jullie hier wel eens van gehoord. Via vriend/collega fotograaf Kim Dalmeijer werd ik door dit time-lapsen getriggerd...letterlijk want dankzij het lenen van zijn remote trigger (met timer) heb ik m'n eerste time-lapse foto's en filmpje weten te maken. Zoals misschien bekend ben ik altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen in de fotografie en dus moet ook dit onderdeel onderzocht worden ;-). Er zijn natuurlijk tig onderwerpen te verzinnen om je op uit te leven maar waar begin je met zoiets? Als kind had ik al een enorme fascinatie met wolken en wolkenluchten dus heb ik dit onderwerp gekozen voor mijn eerste time-lapse. Na ruim drie kwartier op een verlaten landweggetje te hebben gestaan, had ik genoeg fotomateriaal verzameld voor dit onderstaande filmpje. Daarna begon het te regen en trok de lucht volledig dicht. Het leek er op dat ik precies op tijd was met het vastleggen van deze arriverende buienlucht. Zie hierbij het resultaat. (Hier ook te downloaden in breedbeeld en HD te bekijken).

Panorama problemen!!

Het heerlijke dagje Doesburg bleek ook nog een erg leerzame dag te zijn geweest want bij thuiskomst bleek dat al mijn panorama's mislukt waren. Het heeft dan ook even geduurt om te ontdekken wat hiervan de oorzaak was. Na het nalopen van alle stappen, het testen van de hardware en de panorama-stiching software, bleek het in de afstelling te zitten van de Panoramakop en dan met name de afstanden "A" en "B" van de hieronder aangegeven afbeelding. Hiermee stel je het optische draaipunt in waar om je objectief dient te roteren. Dit optische draaipunt (ook wel entrance pupil of no-parallax point genoemd) is het punt waar het licht samenvalt tot één punt in je objectief. Dit optische draaipunt dient precies middenboven je statiefdraaipunt te zitten. Dit is ontzettend belangrijk voor het verkrijgen van 'foutloze' panorama's. Het blijkt dat op de website van wiki.panotools.org een lijst staat met allerlei waarden die je helpen met het afstellen van je panoramakop. Zo heb ik de laatste keer bij het het afstellen dus niet mijn eigen beproefde methode gebruikt maar deze handige website geraadpleegd! Hmm...

Volgens deze lijst moet ik de waarde 38,5mm (L1 corresponderend bij mijn Canon 5DMII) optellen bij de waarde 50mm (L2 corresponderend voor mijn objectief de 8mm Samyang/Walimex). De totale afstand is dan 88,5mm! Deze afstand gebruik je weer als waarde "B" (zie foto links, volgens de officiële Nodal Ninja website) voor de "UPPER RAIL". Volgens mijn eigen beproefde methode kom ik aan een waarde "B" van 93,5mm!! Later leg ik uit hoe ik hieraan kom. Waarde "A" dient volgens de Nodal Ninja website 53mm te zijn...ik kom maar liefst aan 55mm!!! Dat zijn nogal verschillen! Dat blijkt ook wel als je ziet hoe de foto's er uitzagen! Aj! Vergeet niet 1mm meer of minder maakt al een wereld van verschil in het eindresultaat. De aanbevolen waarden die Nodal Ninja en wiki.panotools publiceren kun je dus het beste als startpunt nemen. Naar mijn mening kun je beter proefondervinderlijk vaststellen welke waarden voor jouw configuratie het beste zijn.

Om achter de juiste instellingen voor de waarde "A" en "B" te komen heb ik 2 manieren toegepast. Als eerste ben ik begonnen met waarde "A". Startpunt was dus de aanbevolen 53mm (volgens Nodal Ninja). Ik heb mijn objectief -15 graden naar beneden laten wijzen, zodat ik onderin beeld een randje van de ronde panormakop mee fotografeerde. Zo heb ik een volledige panorma gemaakt. Bij een juiste waarde van maat "A" dien je een perfect ronde panoramakop te zien in je eindresultaat. Mijn eindresultaat leek meer op een cirkelzaag. Door steeds kleine stapjes de verticale arm naar achteren te verschuiven krijg je een steeds beter resultaat. Bij 55mm verkreeg ik mijn beste resultaat! Meer informatie over deze OSP methode kun je hier vinden. (Een snelle controle methode is door het objectief recht naar beneden te richten en met een felle zaklamp door de viewfinder van de camera te schijnen. Zo verschijnt je AF-punt op de onderste beugel (als een projectie). Als het goed is...verschijnt deze precies op het centrum en zie je direct of de uitlijning goed of fout is).

A=53mm

A=55mm

Om de juiste maat te bepalen voor waarde "B" heb ik een speciale testmethode gemaakt. Deze heb ik tevens laten zien tijdens mijn workshops destijds gegeven bij Cameratools. Hiernaast een foto van de opstelling. Op de achtergrond (1,5 meter v statief) hangt een test-kaart met diverse verticaal gekleurde lijnen, waarvan de middenlijn extra lang is. Ik wilde iets creëren met verticale lijnen (op afstand van elkaar) en deze te gebruiken als richtpunt voor het afstellen van het no-parallax point. Daarvoor heb ik een flitsbeugel gebruikt omdat deze een prachtige parallelle gleuf heeft. Doordat ik de flitsbeugel verticaal op een lampstatief heb gemonteerd en deze ongeveer 17 cm voor mijn objectief staat, kan ik perfect de lijnen op de achtergrond zien. Het lijkt wel wat op een vizier! Nu zorg je ervoor dat de hoofdlijn precies in het midden staat vd flitsbeugel met links en rechts een hulplijn (die net niet de zijkanten raken). Deze hulplijnen dien je precies evenwijding in beeld te krijgen (Zie foto).

Door nu de panoramakop naar links en naar rechts te draaien, en steeds door je lens te kijken (of deze via LiveView te volgen) dienen de afstanden exact gelijk te blijven. (Zie foto's onder gezien mbv LiveView functie vd camera). Bij een 'verkeerde' maat "B" zie je onmiddelijk de hulplijnen of zelfs de hoofdlijn weglopen in het vizier. Bij een perfect resultaat blijven de lijnen allemaal parallel staan...zie foto's hieronder). Door nu ook weer de camera met kleine correcties naar voren/achteren te schuiven op de bovenste rail, krijg je uiteindelijk een perfect resultaat. Dit betekent dus dat je no-parallax point precies goed staat. Mijn beste resultaat behaalde ik bij een afstand van 93,5mm!! Dat is heel wat anders dan de aanbevolen 88,5mm!! Voor een ieder die vragen hierover heeft, mail me op info@fotocreatives.nl met als onderwerp Panoramafotografie.

Ontspannen!

Vandaag ben ik heerlijk wezen ontspannen in Doesburg...dat voelde als m'n eerste vakantiedag dit jaar! Wauw!

Nadat ik een aantal 360 graden panorama's had geschoten, vond ik het wel goed en ben ik alleen met m'n 7D (+ 50mm f/1.4) lens op pad gegaan. Daarbij heerlijk m'n gevoel gevolgd bij alles waar m'n oog naar toe werd getrokken. De temperatuur was lekker en de mensen vriendelijk. Een relaxte sfeer, gezellige terrasjes...heer lusten wij meer van ...

Portretten

Ik kwam deze portretten tegen tijdens het schonen van mijn mappen. Ik vond ze erg spreken (en de moeite waard om jullie te laten zien).