Daarna door om een 'oud' nieuw gerestaureerd pand te fotograferen. De buitenkant van dit herenhuis is prachtig opgeknapt dit in tegenstelling tot de binnenkant. Deze mag door de nieuwe eigenaar volledig naar eigen smaak en inzicht worden aangepast, opgeknapt en worden ingericht. Bij binnenkomst viel ik al zowat in een diepe kelder…hmmm…toch maar even wezen kijken onder de grond. Via een steile ladder naar beneden. Wat een prachtige gewelven met spannende nisjes…en dan ineens zo'n onverwachte hand op je schouder ;-) Daarna via een losse en gammele ladder (waarvan enkele treden ontbraken) omhoog naar de volgende etage…met in één hand je zware statief met camera en toebehoren en de andere hand krampachtig de ladder vasthoudend. Vergis je niet dit zijn hoge kamers dus je bent zo een meter of vijf/zes hoger (niet fijn voor iemand met hoogtevrees). Bovenaan bij aankomst ontbrak een stuk vloer en dus lagen er een paar losse balken overheen…waarbij je links en rechts erlangs naar beneden kon kijken…slik! Vervolgens ben ik met fikse zweethanden en een verhoogde hartslag de lege ruimtes boven gaan fotograferen. Hierbij kon ik door tig kieren en gaten in de vloer, meters diep naar beneden kijken en bekroop mij het gevoel dat de planken het elk moment konden begeven. Deze bogen nogal door toen ik er over heenliep. Ik weet niet wat ik daar allemaal gefotografeerd hebt (overlevingsmodus stond aan ;-). Poeh…ik wilde maar één ding en dat was naar beneden. Eenmaal beneden aangekomen alle foto’s bekeken en bleken prima! Hopelijk is de volgende fotoshoot weer op ‘aards’ niveau!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten